Izrael: ujawniono szczegóły najnowszych odkryć w Qumran
Izraelska Agencja ds. Starożytnosci przedstawiła szereg szczegółów najnowszych odkryć dokonanych w ubiegłym tygodniu w Qumran. Są to m.in. dwa nieznane dotychczas fragmenty Biblii, różne przedmioty i zmumifikowane szczątki małego dziecka sprzed kilku tysięcy lat.
Informując o wydarzeniu amerykański portal HuffPost zaznaczył, że artefakty te znaleziono w tzw. Jaskini Grozy (Cave of Horror) w pobliżu Jaskini Pism (Cave of Letters), w której wcześniej odkryto szereg dokumentów związanych z antyrzymskim powstaniem Bar Kochby (132-36 po Chrystusie). Jaskinia Grozy otrzymała tę nazwę po odkryciu w niej w 1960 roku szkieletów 40 mężczyzn, kobiet i dzieci.
Nowe eksponaty to ok. 80 fragmentów tekstów biblijnych, pierwszych tego rodzaju przedmiotach po ponad 50 latach. Zawierają one wersety z Ksiąg: Zachariasza (8, 16-17) i Nahuma (1, 5-6). „Odkryliśmy pewne różnice w tekście, które nie mają odpowiedników w żadnych innych rękopisach, ani hebrajskich, ani greckich” – powiedział współpracujący z Agencją Oren Ableman.
„Innym ciekawym aspektem tych zwojów, zapisanych po grecku, jest imię Boga w w języku hebrajskim, tak jak było ono znane od czasów Pierwszej Świątyni [Salomona; z 957 roku przed Chrystusem]” – poinformowała Agencja.
Reklama
W grocie znaleziono też różne przedmioty, prawdopodobnie należące do zmarłych z czasów powstania Bar Kochby: m.in. monety, na których widać takie symbole żydowskie jak harfa i drzewo daktylowe. „Ci ludzie przewidywali dużo wcześniej, że rzeczy te mogą się przydać po zakończeniu działań wojennych. Chcemy odczytać, jak wyglądało ich życie, choć oni sami już nie doczekali (pokoju)” – tłumaczy inny archeolog Oriah Amichai.
Okazało się ponadto, że jaskinia ta była schronieniem także dla ludzi z jeszcze wcześniejszych epok. Znaleziono tam bowiem zmumifikowane szczątki dziecka, które mogło żyć 6000 lat temu i koszyk, uważany przez archeologów za najstarszy tego typu przedmiot, może nawet sprzed 10 tys. lat.
Według Agencji do tej trudno dostępnej groty docierali już jednak różni rabusie od czasu, gdy w 1947 roku w Qumran nad Morzem Martwym znaleziono pierwsze zwoje z fragmentami Pisma Świętego. Obecne znaleziska są efektem prac archeologów, rozpoczętych w 2017 roku. „Musimy odszukać wszystko, co się da, dopóki nie uczynią tego złodzieje. Niektóre [znajdujące się tam] rzeczy są po prostu bezcenne” – oświadczył Israel Hasson, dyrektor Izraelskiej Agencji ds. Starożytności.
Sposób pochówku świadczy o szacunku dla zwierzęcia
W trakcie poszukiwań w Wilczycach archeolodzy dokonali ciekawego odkrycia.
Badacze odkryli szkielet konia sprzed przynajmniej 3,5 tys. lat. Sposób pochówku pokazuje, że zwierzę było darzone wielkim szacunkiem, a sugeruje to jego ułożenie, które miało sprawiać, że będzie się dobrze prezentowało. – Świadczyć, to może, że dla tamtej społeczności koń był ważnym symbolem i oddawano mu kult – twierdzi dr Tomasz Boroń, kierownik ekspedycji z Instytutu Archeologii, Polskiej Akademii Nauk. Naukowiec zastanawiał się, czy koń został pochowany w całości. – Brakuje żeber i części kręgosłupa, ale mimo to widać, że zadbano o precyzyjny wygląd szczątków. Świadczy o tym m.in. czaszka, podparta z tyłu dwoma kamieniami. Starano się więc zachować wrażenia estetyczne. Pozostała część leży w układzie anatomicznym. Szkielet zachował się w bardzo dobrym stanie, kości nie są pokruszone – podkreślał dr Tomasz Boroń. Badacz przypuszcza również, że zwierzęciu złożono dary, ponieważ przy szkielecie znajduje się kamienna, szlifowana płyta, a także szczęka prawdopodobnie kozy lub owcy i wyrób z kości, który trudno określić ze względu na stan. – Znalezisko jest szczególne, ponieważ to jeden z nielicznych szkieletów konia w Małopolsce. Ten pochówek mógł również być związany ze społecznościami późno neolitycznymi i wtedy byłby jednym z najstarszych kompletnych szkieletów konia w Polsce południowej. Bardziej dokładne datowanie będzie można określić po specjalistycznych badaniach – mówił dr Boroń. W trakcie wykopalisk archeologicznych w Wilczycach został również odkryty niszowy grób ze szkieletem ludzkim, liczący około 4,5 tys. lat. – Na pochówki człowieka trafiano tu już wcześniej, ale ten jest wyjątkowy w skali Wyżyny Sandomierskiej, ponieważ przy szczątkach mężczyzny złożono wiele wytworów miedzianych, co w tym okresie zdarzało się w zachodniej części obecnej Polski, a nie z tym terenem. W grobie odkryto szpilę kutą z bryłki miedzi o kwadratowym przekroju, kolczyk oraz kilka innych drobnych wytworów. Jest też standardowe wyposażenie jamy grobowej, czyli amfora, puchar, siekierka z krzemienia i toporek. Mężczyzna leży na prawym boku, twarz ma zwróconą na wschód. Pochówek jest związany z kulturą ceramiki sznurowej. Szkielet jest bardzo zniszczony, ponieważ po pochówku spadły na niego ogromne ilości lessu – mówił archeolog. Według opinii dr. Tomasza Boronia, takie odkrycie może świadczyć, o tym, że Wilczyce były dla ówcześnie żyjących miejscem szczególnym, nawet centrum pewnego rodzaju obrzędowego, bo tak bogate wyposażenie jam grobowych może na to wskazywać. Wykopaliska w Wilczycach zostały sfinansowane przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Kielcach. Teren do badania udostępnił Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa. Badania prowadzone są przy współpracy Urzędu Gminy w Wilczycach oraz miejscowej szkoły, gdzie zostali zakwaterowani archeolodzy. Tym razem na wykopaliska przyjechało 10 osób, głownie studentów z uczelni w Warszawie, Poznaniu i Pułtusku.
Św. Franciszek z Asyżu. Fragment obrazu przypisywanego Cimabue w dolnym kościele Bazyliki św. Franciszka w Asyżu. Druga połowa XIII wieku. Według tradycji jest to obraz najbardziej zbliżony do rzeczywistych rysów fizycznych Franciszka z Asyżu.
Jak poinformowało biuro prasowe franciszkańskiej wspólnoty w Asyżu, w ramach obchodów 800. rocznicy śmierci św. Franciszka, przypadającej w 2026 r., odbędzie się historyczne wydarzenie, na które zaproszeni są pielgrzymi z całego świata. Po raz pierwszy szczątki świętego będą widoczne dla wszystkich w dniach 22 lutego do 22 marca przyszłego roku. Będzie możliwość m. in. zwiedzania grupowego, w tym z polskim tłumaczeniem.
Oficjalne informację tę ogłoszono 4 października – w dniu wspomnienia św. Franciszka, patrona Włoch. W komunikacie podkreślono, że to niezwykły dar i szczególne zaproszenie do modlitwy. Wydarzenie oparte będzie na ewangelicznym motywie ziarna, które obumiera, aby przynieść owoce miłości i braterstwa. Zachęci do refleksji nad życiem świętego, który 800 lat po śmierci nadal przynosi owoce i inspiruje wielu.
Święta Faustyna uczy, że zaufanie Bogu jest jedynym sposobem wypełnienia powołania i że nie zazna ludzkość spokoju, dopóki nie zwróci się z ufnością do Miłosierdzia Bożego – przypomniał kard. Dominique Mamberti w homilii podczas Mszy św. sprawowanej w rzymskim kościele Ducha Świętego, w rocznicę śmierci św. siostry Faustyny Kowalskiej, w dniu, w którym wypada jej liturgiczne wspomnienie.
Na uroczystości w rzymskim kościele, w którym szczególnie oddaje się cześć Bożemu Miłosierdziu, obecnych było wielu wiernych, przybyłych, aby oddać cześć zmarłej 5 października 1938 roku polskiej świętej, apostołce Bożego Miłosierdzia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1759510669.jpg)
