Wizerunek Matki Bożej Licheńskiej znajduje się w głównym ołtarzu bazyliki mniejszej w Licheniu Starym. Jest to olejna kopia obrazu Matki Bożej z Rokitna Wielkopolskiego. Namalowany został w drugiej połowie XVIII wieku. Nieznany z imienia i nazwiska artysta na cienkiej, modrzewiowej desce ukazał pełną smutku Najświętszą Maryję Pannę. Przymknięte, spuszczone oczy nadają młodej i delikatnej twarzy o perłowo-różowej karnacji wyraz melancholijnego zamyślenia. Maryja spogląda na rozpostartego na Jej piersiach orła białego w koronie.
Głowa Jej okryta jest spływającą na ramiona złotą szatą, bogato zdobioną ornamentami roślinno-kwiatowymi, wysadzaną rozetami z ozdobnych kamieni. Brzegi szaty przyozdobione zostały symbolami męki Pańskiej. Nad głową Maryi dwie postacie anielskie unoszą koronę.
Reklama
Niezwykły jest fakt, iż ten malutki obrazek, przeznaczony pierwotnie do prywatnych modlitw, stał się obiektem kultu. Płynąca z niego moc daje nadzieję każdemu, kto przed nim uklęknie, spojrzy w oczy Matki Najświętszej i powierzy się Jej matczynej opiece.
Za przyczyną Maryi dokonują się cudowne uzdrowienia nie tylko ciała, ale przede wszystkim duszy. Wota zawieszone w prezbiterium bazyliki licheńskiej są świadectwem wysłuchanych modlitw i próśb.
15 sierpnia 1967 roku odbyła się koronacja Cudownego Obrazu Matki Bożej Licheńskiej. Dokonał jej ks. prymas Kardynał Wyszyński w obecności przeszło 20 biskupów, kilkuset osób duchownych i około 100 tysięcy wiernych. Prymas w dniu koronacji wspominał: ''Jako młody alumn całe miesiące spędziłem przy tym ołtarzu. Uczyłem wtedy małe dzieci katechizmu. Może dziś są już one rodzicami, mającymi własne dzieci. Wtedy też związałem się żywiej z Sanktuarium Matki Bożej Licheńskiej".
Koronacja licheńska była wielkim spotkaniem religijnym, które przewyższyło wszystkie dotychczasowe i rozsławiło Sanktuarium poza najbliższą okolicę. Przygotowania do uroczystości koronacyjnej przyczyniły się do uporządkowania otoczenia kościoła i dostosowania go do przyjmowania pielgrzymów. W ramach przygotowań do uroczystości opracowano historię Obrazu słynącego łaskami i rozpropagowano ją wśród wielu wiernych. Wyróżnienie wizerunku koronami papieskimi było swoistą pieczęcią władzy kościelnej dla istniejącego w Licheniu kultu. Koronacja rozpoczęła nowy etap w historii Sanktuarium.
Zakończmy nasze dzisiejsze rozważanie modlitwą zawierzenia:
Reklama
Maryjo, Matko Najświętszej Rodziny z Nazaretu, obecna pośród nas w znaku licheńskiego obrazu, pozdrawiamy Cię, Bolesna Królowo Polski. Stajemy przed Tobą z żywą wiarą i ufnością w Twoją dobroć Wychowawczyni i Opiekunki rodzin, aby zawierzyć Ci nas samych i wszystkie sprawy drogie naszym sercom. Bolesna Matko Licheńska, otaczaj nas swoją opieką w chwilach choroby i cierpienia, abyśmy umieli wtedy zawierzyć Bożej Opatrzności i doświadczali pociechy miłującego Boga. Matko Zbawiciela, bądź Gwiazdą nadziei i jedności w naszej codziennej pielgrzymce do domu Ojca w niebie. Amen.
W naszym #NiezbędnikuMaryjnym pochylamy się także nad kolejnym wezwaniem z litanii Loretańskiej ARKO PRZYMIERZA:
Czym była Arka Przymierza?
Zbudowana została przez Mojżesza z nakazu Boga (zob. Wj 25, 10-16).
Była to przenośna skrzynia z drzewa akacjowego o wymiarach 140 cm [długość] × 80 cm [szerokość] × 80 cm [wysokość]. Wewnątrz i na zewnątrz pokryta złotą blachą. Na jej pokrywie [płyta ze złota] były rzeźby dwóch cherubów z rozpostartymi skrzydłami niejako osłaniającymi arkę. Z boku znajdowały się pierścienie na wsuwane drążki, które umożliwiały jej transport.
We wnętrzu przechowywano tablice Dekalogu (zob. Wj 40, 20), laskę Aarona i złote naczynie z manną, którą żywiono się na pustyni podczas ucieczki z Egiptu (zob. Hbr 9, 4). Dla Izraelitów była jedną z największych świętości. Dzięki umieszczonym w niej tablicom Dekalogu [przykazań] była symbolem Przymierza między Bogiem a narodem wybranym i znakiem Jego obecności. Noszono ją także podczas bitew, gdyż istniało przekonanie, że zapewnia ona zwycięstwo (zob. Lb 10, 35; 1 Sm 4, 3). Po wybudowaniu świątyni król Salomon przeniósł ją do specjalnego pomieszczenia, do którego miał wstęp tylko arcykapłan. Podczas zniszczenia Jerozolimy w 586 roku przed Chrystusem przez armię Nabuchodonozora II Arka Przymierza zaginęła i do dzisiaj jej nie odnaleziono.
Dlaczego porównujemy Maryję do Arki Przymierza?
Przez akt Wcielenia swojego Syna Bóg wszedł w kondycję człowieka, a dzięki tajemnicy paschalnej zawarł z ludźmi nowe Przymierze. „To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów” (Mt 26, 28) – mówi Jezus, ustanawiając Eucharystię. Poprzez swoją śmierć i Zmartwychwstanie odkupił człowieka z grzechu, usprawiedliwił i dał każdemu możliwość zbawienia. Maryja nosiła w sobie coś dla ludzkości najcenniejszego – Syna Bożego. Jest więc żywą Arką Przymierza, które przyniósł Jezus.
Promuj akcję na swojej stronie internetowej
Wklej kod na swojej stronie internetowej (750px x 200px)
<a href="https://www.niedziela.pl/niezbednikmaryjny"><img src="https://www.niedziela.pl/download/baner-niezbednik-maryjny-750x200.jpg" alt="niedziela.pl - #NiezbędnikMaryjny" /></a>
Wklej kod na swojej stronie internetowej (300px x 300px)
<a href="https://www.niedziela.pl/niezbednikmaryjny"><img src="https://www.niedziela.pl/download/baner-niezbednik-maryjny-300x300.jpg" alt="niedziela.pl - #NiezbędnikMaryjny" /></a>
Jeżeli potrzebujesz banera o innym rozmiarze lub umieściłeś baner, napisz do nas: internet@niedziela.pl
