Chrześcijaństwo ufa, że przez całą historię idzie Pan, że kiedyś zbierze wszystkie nasze oczekiwania, nasze troski, nasze czyny i wtedy wszystko znajdzie swoje wytłumaczenie i wypełnienie w Jego królestwie. Z Bogiem każda chwila jest sama w sobie wartością. Z Bogiem można się zawsze jeszcze czegoś spodziewać, bo On jest naszą ostatnią nadzieją.
Pan Bóg stale trzyma nas w niepewności. Nie pokazuje nam ani tego, co stanie się jutro ani pojutrze, ani dnia naszej śmierci. Dlatego mamy stale czuwać i pamiętać, żeby dobrze rozporządzać czasem , który jest własnością Boga. Bardzo wymowna i mądra jest sentencja, która mówi: „Cała mądrość życia to umieć czekać i mieć nadzieję”.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Adwent jest takim wyjątkowym, czterotygodniowym czasem czekania i nadziei. To nie są cztery tygodnie oczekiwania na prezenty, na smaczną kolację wigilijną przy suto zastawionym stole, ale cztery tygodnie czuwania, a czuwać znaczy więcej niż czekać.
Adwent to czuwanie, a czuwaniem jest całe nasze życie. Adwent przypomina nam, że jesteśmy w drodze, to znaczy, że zmierzamy ku jakiemuś celowi. Tym celem jest wspólne spotkanie w domu Ojca. „Czuwajcie więc, bo nie wiecie, którego dnia przyjdzie wasz Pan! (Mt 24, 42)
Reklama
Podstawą do dobrze przeżytego adwentu jest zrozumienie, że aby nawiązać z Bogiem głębszą relację… musimy zwyczajnie spędzać z nim czas. Musimy w tym pędzie współczesności znaleźć czas dla Stwórcy Wszechrzeczy. Bez zatrzymania się i spędzania z Nim czasu na modlitwie, Eucharystii, lekturze Pisma Świętego nie mamy szans na pozytywne zmiany w naszym życiu.
Jedynie oderwanie się od pędu i zrozumienie, że czekanie uczy nas pokory i ufności, zdobędziemy się na odwagę zrezygnowania z mało istotnych zabiegów o sukcesy i znajdziemy czas dla Najważniejszego.
Dla Tego, który już nie może się doczekać, by narodzić się w naszych sercach.
______________________________________
Artykuł zawiera teksty z książki ks. Jarosława Grabowskiego - "O Bogu po ludzku", wyd. Edycja Świętego Pawła. Więcej o książce: Zobacz
