Przede wszystkim, chodzi o prostotę, a zarazem głębię jego relacji z ludem Bożym. Począwszy od pojawienia się w Loży Błogosławieństw tuż po wyborze, aż po liczne podróże apostolskie „zanurzał się” w ludzie chrześcijańskim jak starszy brat, szukając bezpośredniego kontaktu z ludźmi. Drugą cechą, która mnie uderzała i którą doceniałem była odwaga, którą przejawiał w zaangażowaniu się w ciągle potrzebną odnowę Kościoła, akceptując wszelkie ryzyko związane z tą pracą. W obliczu szybkich zmian kulturowych i społecznych na świecie nie wahał się podjąć odnowy, inspirując się istotą ewangelicznego przesłania. W ten sposób powinniśmy rozważać jego wezwanie do nowej ewangelizacji. Stąd możemy zrozumieć wezwanie Franciszka do radości człowieka wierzącego posłanego w świat, aby głosić Dobrą Nowinę. Z tego powodu encyklika Evangelii gaudium pozostaje centralnym punktem jego nauczania.

red

„Niedziela” – wraz z dodatkiem o papieżu Franciszku – dostępna w parafiach, sieciach kolporterskich oraz jako e-wydanie.

Podziel się cytatem

ZOBACZ NOWY NUMER - Niedziela 17/2025

KUP E-WYDANIE NIEDZIELI NR 17/2025

Spośród najważniejszych gestów pontyfikatu papieża Franciszka należy wspomnieć jego pierwszą podróż po wyborze – na Lampedusę, która uświadomiła tragedię imigracji tak wielu zdesperowanych ludzi i przekazała prawdziwie ewangeliczne przesłanie o gościnności wobec ubogich i cudzoziemców. Innym wydarzeniem, było jego świadectwo wiary i chrześcijańskiej nadziei w czasie pandemii COVID-19 – w obliczu przerażonego i zdesperowanego świata papież swoją samotną modlitwą i słowami Ewangelii przekazał mocny sygnał zachęty do zaufania Bogu nawet w najsmutniejszych sytuacjach, gdy ludzkie siły i moce zawodzą. Na koniec chciałbym wspomnieć o jego świadectwie dźwigania krzyża choroby i starości. Mamy tu jasny dowód na to, jak bardzo jego nauka opierała się na wierze wystawionej na próbę. Podobnie jak św. Paweł papież Franciszek pokazał, że można być silnym nawet w słabości, i to świadectwo uwiarygodniło jego cały pontyfikat.