Bańki lekarskie to jedna z najstarszych naturalnych metod leczenia, zwłaszcza chorób zapalnych układu oddechowego. Aktualnie metoda ta wraca do łask ze względu na faktyczne korzyści dla zdrowia, łatwość zastosowania, brak skutków ubocznych i niskie koszty. Dawniej powszechnie używali ich lekarze, pielęgniarki, stawiania baniek uczono w ramach praktyki zdobywania zawodu. Dziś bańki często stawiają rehabilitanci czy naturoterapeuci oraz inne świadome osoby.
Bańki możemy stawiać nawet małym dzieciom i osobom wątłym, niemal na całym ciele, choć nie każdy punkt będzie równie skuteczny. Należy pamiętać, aby dostosować czas trwania zabiegu do osoby. U dzieci poniżej 7 lat powinien on trwać do 5 minut, u starszych i mocno schorowanych lub seniorów – do 10 minut, a u osób dorosłych – 15-20 minut.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Jakie są wskazania do stosowania baniek lekarskich?
Bańki stawia się najczęściej przy przeziębieniu lub problemach z mięśniami. Warto to robić szczególnie przy infekcjach i w przewlekłych chorobach górnych i dolnych dróg oddechowych, dla wzmocnienia odporności, przy zapaleniu korzonków nerwowych, rwie kulszowej, nerwicy, moczeniu nocnym, nadwrażliwym jelicie grubym, braku lub bolesnej menstruacji, mięśniobólach, cellulicie, nerwobólach czy bólach głowy i stawów. Poprawiają one zakres ruchu, jeśli rozmasujemy nimi mięśnie czy postawimy je w ich okolicy.
W jakich miejscach stawiamy bańki?
Reklama
Bańki najczęściej stawiamy na klatce piersiowej lub plecach przy przeziębieniu, zapaleniu oskrzeli czy płuc; w okolicach lędźwi lub krzyża przy rwie kulszowej, bólach zwyrodnieniowych kręgosłupa; wzdłuż kręgosłupa po obu jego stronach przy neuralgii czy nerwicy. Poniższy rysunek* przedstawia najkorzystniejsze miejsca do stawiania baniek przy grypie i infekcjach górnych dróg oddechowych. Dokładne punkty znajdziemy w literaturze poświęconej stawianiu baniek lub ulotkach w zestawach baniek.
Jak wybrać najlepsze bańki?
Każdy może dobrać najlepsze dla siebie bańki spośród wielu, m. in. bańki ogniowe, chińskie, plastikowe czy szklane bezogniowe. Te ostatnie wydają się najsensowniejszym wyborem dla osób, które zaczynają „przygodę z bańkami”.
Jakie są przeciwwskazania?
Przeciwwskazaniem do stosowania baniek są zranienia czy zmiany skóry, na której stawiamy bańki, nadmierna kruchość naczyń, wysoka gorączka oraz ciąża. Bez konsultacji z lekarzem nie powinniśmy stawiać baniek przy upośledzonej krzepliwości krwi, w niektórych chorobach autoimmunologicznych, nadciśnieniu tętniczym o charakterze skaczącym, czynnej chorobie nowotworowej, gruźlicy, niewydolności krążenia bądź wyniszczeniu organizmu.
Jak stawiać bańki?
Ze względu na łatwość stosowania warto korzystać z bezogniowych baniek próżniowych.
Należy umyć skórę, na której stawiamy bańkę, posmarować ją oliwką lub czymś tłustym i przyłożyć do skóry bańkę rozgrzaną w ciepłej wodzie.
Następnie połączyć pompkę ssącą z zaworem bańki i jedną ręką dociskać bańkę do skóry, a drugą wykonać ruchy pompką do góry, trzymając pompkę za korpus. Zwykle wystarczy nawet niecałe naciągnięcie pompki. Pod bańką na skórze powinno powstać wybrzuszenie ok. 3-4 mm. U osób z cienką skórą i wrażliwych, także dzieci, dążymy do średniego naciągnięcia bańki, tak by skóra nas nie bolała. Może wystąpić uczucie ciągnięcia czy pieczenia.
Podczas zabiegu należy przykryć ciało, by nie zmarznąć. Po kilku minutach odciągamy bańkę, przykładając palec do skóry wokół bańki w celu jej rozszczelnienia.
Warto, aby po zabiegu chwilę odpocząć, ciepło się ubrać lub wygrzać i pilnować, by się nie przeziębić – jeśli stawiamy bańki z powodu choroby. W razie konieczności zabieg można powtarzać co drugi lub co trzeci dzień.
