To już trzeci raz, jak stolica Francji będzie gospodarzem letnich igrzysk. Ostatni raz miało to miejsce 100 lat temu, w 1924 r. To ważne światowe wydarzenie nie wzbudza, jak dotąd, entuzjazmu Francuzów. Na razie zostało ono zredukowane do serii polemik i typowych konfrontacji między lewicą a prawicą. Ta ostatnia obawia się, że igrzyska olimpijskie przerodzą się w „Woke Games”.

Najpierw pojawiła się „neutralna płciowo” maskotka, która według organizatorów reprezentuje frygijską czapkę francuskich rewolucjonistów, ale według opinii większości użytkowników mediów społecznościowych przypomina intymną część kobiecego ciała. Następnie ukazał się spot promujący igrzyska, w którym jako pierwszą pokazano flagę LGBT, przed flagą francuską, i w którym pojawiają się odniesienia do rewolucji obyczajowej z maja 1968 r. i do prawa do aborcji. Kolejne kontrowersje wzbudził oficjalny plakat olimpiady, który – jak na mój gust – jest dość udany, ale przy bliższym przyjrzeniu się widać, że z kopuły Pałacu Inwalidów został usunięty krzyż, co uzasadniane było „inkluzywnością” igrzysk. Czy zatem bycie inkluzywnym oznacza usunięcie krzyża i pokazanie w pierwszej kolejności tęczowej flagi?