W homilii abp Zieliński podkreślił zdolność do otwartości na drugiego człowieka, którą przekazywał innym bł. Edmund w duchu błogosławieństwa: „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni dostąpią miłosierdzia”

„Chcemy, by świat dał nam szczęście, ale niekoniecznie szczęściem dzielimy się ze światem. Zacznijmy od tego, co moglibyśmy innym ofiarować, co moglibyśmy z siebie dać. Jest takie powiedzenie, które mówi: tyle ci się należy, ile wpierw sam potrafisz dać. I właśnie dlatego staje się dzisiaj bł. Edmund Bojanowski dla nas ogromnym skarbem, abyśmy otrzeźwieli w tym fałszywym uczuciu pragnienia szczęścia, bycia spełnionym, w którym jest tylko miejsce na pragnienie, ale niekoniecznie na spełnienie” - mówił metropolita poznański.

„Człowiek ze swojej natury jest relacyjny i tak naprawdę staje się w pełni szczęśliwy nie tylko wtedy, gdy jego kochają - bo to niewiele znaczy, kiedy serce mamy zimne i zamknięte - ale gdy sami kochać potrafimy. By być szczęśliwym, dostąpić owoców szczęścia, trzeba szczęśliwym się stawać, by dostąpić owoców dobra, trzeba samemu być dobrym. By dostąpić owoców tego wszystkiego, co wiąże się ze szczęśliwym życiem, z przekazywaniem życia, wartości, wiary, kultury następnemu pokoleniu, wpierw samemu trzeba się tym skarbem z innymi podzielić” - mówił abp Zieliński.

Nawiązując do różnych dzieł miłosierdzia założonych przez bł. Edmunda metropolita poznański zachęcał do naśladowania takiej postawy. „Dzisiaj, gdy dziękujemy Panu Bogu za błogosławione owoce życia Edmunda Bojanowskiego, możemy to uczynić szczerze i uczciwie tylko wtedy, gdy w to dziękczynienie wpiszemy wołanie o siłę do naśladownictwa, gdy nie tylko zachwycimy się jego otwartością na potrzebujących, dzieci, młodzież, i tych biednych, i tych schorowanych, i tych opuszczonych, i tych doświadczających różnych dramatycznych sytuacji” - mówił abp Zieliński.

W uroczystościach uczestniczyły siostry służebniczki pracujące w różnych placówkach opiekuńczych, a przez internet duchowo łączyły się z nimi siostry z Kazachstanu, Szwecji i Białorusi.

Edmund Bojanowski żył w latach 1814-1871 w Wielkopolsce pod zaborem pruskim. Był ziemianinem, pedagogiem, literatem, tłumaczem, kulturoznawcą, gorącym patriotą. Podjął walkę w obronie narodu i Ojczyzny angażując się w pracę organiczną, organizując działalność oświatową i dobroczynną.

Rozwinął ideę tworzenia ochronek dla dzieci. Do tego celu, jako osoba świecka, co było ewenementem w ówczesnych dziejach Kościoła, 3 maja 1850 r. założył żeńskie zgromadzenie zakonne, którego głównym zadaniem jest opieka i wychowanie dzieci. Bojanowski opracował koncepcję pedagogiczną, w której położył nacisk na integralne wychowanie dzieci i młodzieży. Został beatyfikowany w 1999 r. przez Jana Pawła II.