Ksiądz arcybiskup mówił też o następcy papieża Franciszka i przyszłości Kościoła. Na początku nawiązał do Ewangelii mówiącej o uczniach idących do Emaus. Przypomniał, że w momencie, gdy dwaj uczniowie nie mogą pojąć sensu tragicznej śmierci Chrystusa, gdy załamuje się ich wiara w Jego zbawcze posłannictwo i poddają w wątpliwość fakt Zmartwychwstania, Pan Jezus wyjaśnia im pisma i tłumaczy, że bez ukrzyżowania nie byłoby Zmartwychwstania.

– Warto sobie przypomnieć, że gdy jeszcze przed męką zapowiadał swoje cierpienie i śmierć na krzyżu, nie chcieli tego słyszeć, protestowali. Teraz po Zmartwychwstaniu stoją wobec faktu, muszą uwierzyć. Ten dar oświecenia ofiaruje Chrystus wszystkim swoim wyznawcom. Dzięki Zmartwychwstaniu Chrystus otworzył nasze oczy, tak jak uczniom w drodze do Emaus. (…) Oczy ich były niejako na uwięzi. Tak bardzo zostali przytłoczeni bólem, cierpieniem, tak bardzo się zawiedli, bo oczekiwali, że Chrystus nie pozwoli na to, żeby Go ukrzyżowano. Rozpoznali Jezusa dopiero po łamaniu chleba. Otworzył ich i nasze oczy i rozszerzył ciasny pogląd na życie. Sprawił, że wszelkie przejawy życia doczesnego możemy ujmować pod kątem życia wiecznego. Także śmierć papieża Franciszka – mówił metropolita wrocławski.

Zauważył, że obdarowani przez Zmartwychwstałego Pana darem oświecenia umysłu pojmujemy to odejście Papieża do domu Ojca w świetle życia wiecznego. – Bolejemy i smucimy się z powodu jego śmierci, ale pewni jesteśmy jego szczęśliwości wiecznej. Tym bardziej, że wspaniałym darem Zmartwychwstałego Pana jest zawsze umocnienie naszych serc. Gdyby Chrystus nie zmartwychwstał, kto wie czy św. Piotr odważyłby się publicznie występować w Jego imię – mówił ksiądz arcybiskup.

Przypomniał, że wcześniej Piotr zaparł się Chrystusa. Gdyby Chrystus nie zmartwychwstał, Piotr z całą pewnością pozostałby w ukryciu, moglibyśmy o nim zapomnieć. Zmartwychwstanie wszystko zmieniło w jego życiu i w życiu apostołów – zasmuconych i zawiedzionych.

– Zmartwychwstanie Jezusa rzuca także snop jasnego światła na śmierć papieża Franciszka. Był posłuszny Bogu, przyjmując decyzję kolegium kardynałów w czasie konklawe. A to posłuszeństwo Bogu i pragnienie Jego woli, otwiera niebo i sprawia, że słyszymy Boga, który przemawia w naszym świecie – mówił abp Kupny i zaznaczył, że każdy, kto chociaż po części poznał życiorys papieża Franciszka, wie doskonale, że zawsze szedł za głosem Boga.

– A Chrystus Go prowadził: od kapłaństwa aż po Katedrę św. Piotra. I na tej drodze dał się poznać jako człowiek wrażliwy, otwarty, skromny, pokorny i ojcowski. Nie dopiero w Rzymie, ale już tam, gdzie się urodził, w Argentynie. Tam, gdzie się spotykał z wiernymi. Zawsze starał się być – tak jak papież Benedykt XVI – „prostym pracownikiem winnicy Pańskiej” – przypominał metropolita wrocławski i podkreślał, że podobnie jak Jan Paweł II, papież Franciszek wychodził do człowieka, szczególnie ubogiego, aby okazać mu swoją bliskość. O tej bliskości bardzo często mówił, wskazując, jak bardzo jest ważna w kontakcie z drugim człowiekiem.

– Zasługą papieża Franciszka było zwrócenie uwagi na losy migrantów, którzy pukali do drzwi zamożnej Europy i ginęli w wodach Morza Śródziemnego. Papież pragnął otwarcia Kościoła na wszystkich wykluczonych, na tych, którzy pozostawali za drzwiami naszych świątyń – podkreślał hierarcha.

Zaznaczył, że Ojciec Święty Franciszek starał się budować Kościół na drodze synodalnej, na drodze modlitwy, słuchania siebie nawzajem, poszukiwania rozwiązań służących odnowie i budowaniu komunii. – Nie boję się powiedzieć, że cały pontyfikat papieża Franciszka był naznaczony troską o synodalny charakter Kościoła powszechnego. Z tego przykładu czerpałem, zwołując Synod Archidiecezji Wrocławskiej. Podczas naszego ostatniego spotkania przed świętami Bożego Narodzenia mówiłem papieżowi o synodzie i prosiłem o pasterskie błogosławieństwo dla wszystkich wiernych archidiecezji. I to błogosławieństwo dla nas uzyskałem. Dzisiaj jego śmierć napełnia nas bólem, ale nie pozostaliśmy sami. Jest z nami Chrystus Zmartwychwstały, który pociesza, oświeca, umacnia, wlewa w nasze serca nadzieję – mówił abp Kupny i wspomniał o przyszłości Kościoła: – Możemy być pewni, że Duch Święty już upatrzył sobie następcę papieża Franciszka. On już wie, On już go przygotował, by prowadził Kościół. Dlatego z nadzieją w tym roku jubileuszowym patrzymy w przyszłość.

Zaznaczył, że przyszłość Kościoła nie zależy od tych, którzy przystosowują się do danej chwili, ani od tych, którzy jedynie krytykują innych, a samych siebie uważają za nieomylnych. Także nie od tych, którzy wybierają wygodniejszą drogę, a za fałszywe i przestarzałe uważają wszystko, co wymaga poświęcenia.

– Przyszłość Kościoła zależy od tych, którzy mają słuch wyczulony na słowo Boże. Są gotowi rezygnować z własnych planów na rzecz tego, czego Bóg od nich oczekuje. Od tych, którzy głęboko wierzą Bogu i żyją pełnią tej wiary, a nie od tych, którzy jedynie dają recepty. Nawet jeśli tysiące ludzi obserwuje ich w internecie. Przyszłość Kościoła zależy od ludzi widzących więcej niż tylko hasła, od ludzi, dla których słowa: „Bądź wola Twoja”, nie są jedynie teorią i pustym sloganem. Przyszłość Kościoła jest w naszych rękach. Niech Chrystus Zmartwychwstały i przykład życia oraz posługi zmarłego papieża Franciszka umocni nas w wierze, nadziei i miłości – życzył pasterz Kościoła wrocławskiego.